Ήμουν και εγώ εκεί
Γράφει: Έλενα Καρύδη
Ήμουν κι εγώ εκεί.
Ανάμεσα στα «θύματα».
3 Νοεμβρίου και ημέρα Κυριακή.
Πρώτη Κυριακή που δουλέψαμε. Ακολουθούν κι άλλες.
Όταν ψηφίστηκε αυτός ο νόμος απογοήτευση με θέρισε.
Σάββατο βράδυ, στο κρεβάτι μου, σκέφτηκα τον ορισμό της Κυριακής από την θρησκευτική έννοια. Ακόμη κι εκεί αποτύχαμε να είμαστε πιστοί.
Όταν ξύπνησα εκείνο το πρωί έκανα τις πιο θετικές σκέψεις και ξεκίνησα με διάθεση για εργασία. Όχι δουλειά.
Και ξεκίνησε η βάρδια. Ήμασταν ανοιχτά από τις 11:00 μέχρι τις 20:00. Οι πρωινοί σχολούσαμε στις 19:00. Η διαφορά από το Σάββατο μόνο μία ώρα αφού ανοίγουμε στις 10:00.
Ο κόσμος μας περίμενε απʼ έξω από πιο νωρίς όπως βλέπουμε στις ειδήσεις πως κάνουν οι γυναίκες στο εξωτερικό για τις προσφορές στα νυφικά.
Καθόμασταν στα Everest πριν μπούμε μέσα, συνάδελφοι από διάφορα καταστήματα και οι περισσότεροι ήταν απογοητευμένοι, κουρασμένοι, θυμωμένοι.
Εκείνη την Κυριακή στα social media ( βλ. Facebook) πολλοί διακωμώδησαν το θέμα της Κυριακής κι ακόμη περισσότεροι έβγαλαν αντίδραση και παράπονο. Όμως ακόμη πιο πολλοί είχαν μία απίστευτη καταναλωτική διάθεση.
Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος. Τέλειος για καφέ οπουδήποτε. Όχι μέσα στο εμπορικό.
Πολλοί από μας απορήσαμε, που είναι η οικονομική κρίση?
Πολλοί ένιωσαν ντροπή για τους Έλληνες.
Τα μαγαζιά στον Πόρτο Ράφτη όπου μένω και θεωρείται τουριστική περιοχή, είναι ανοιχτά την Κυριακή το πρωί. Ερήμωσαν.
Ποιός λοιπόν ο σκοπός της Κυριακής να πάψει να είναι για όλους μια ξεχωριστή μέρα?
Να κλείσουν τα μικρά, ντόπια μαγαζιά? Να καταπατηθούν κι άλλο τα δικαιώματα των εργαζομένων?
Θα πάρουμε ένα ρεπό παραπάνω στη βδομάδα και το 75%. Μέχρι πότε? Κάποια στιγμή θα μειωθούν κι άλλο οι μισθοί και θα έρθουμε ξανά στα ίδια. Κάποια στιγμή το 75% δεν θα φαίνεται πια.
Την Δευτέρα, όσοι δουλεύαμε, δυσκολευτήκαμε να το συνειδητοποιήσουμε.
Η χαμένη Κυριακή δεν αναπληρώθηκε αφού η ψυχολογία είναι το βασικότερο.
Κι αφού λοιπόν είχε επιτυχία αυτή η Κυριακή, σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες. Σίγουρα θα έρθει και οι συνεχόμενες Κυριακές να είναι πλέον πάντα εργάσιμες.
Υπομονή συνάδελφοι!