Οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων
Γράφει: Μαίρη Κάντα
Από πολύ μικρή "τρύπωνα" στις συζητήσεις των μεγάλων και τους άκουγα να μιλάνε για τις διαφορές των δύο φύλων. Συζητήσεις επί συζητήσεων με μόνιμο θέμα αυτές τις διαφορές. Άκουγα και εγώ τους άντρες της παρέας να λένε συνεχώς για το "αδύναμο φύλο" αλλά τότε δεν έδινα και πολύ μεγάλη σημασία.
Μεγαλώνοντας όμως, οι συζητήσεις αυτές απέκτησαν μεγαλύτερη σημασία. Άρχισα να συμμετέχω και εγώ. Το θέμα των αντροπαρέων δεν έχει αλλάξει και πολύ από το παρελθόν. Συζητούν ακόμα για τις διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών αλλά και για το πόσο ανώτεροι (!!!) είναι οι άντρες.
Μα είναι δυνατόν; Ας μιλήσουμε ξεκάθαρα, αγαπητοί μου άντρες. Στα ίσια, έξω από τα δόντια. Πιστεύετε πως εσείς είστε το δυνατό φύλο; Μήπως θέλετε να σας υπενθυμίσω ορισμένα πράγματα για την γυναίκα;
Ας απαντήσουν οι άντρες. Ποιος σας μεγάλωσε; Ποιος έπαιξε μαζί σας για πρώτη φορά; Ποιος σας μαγείρευε και βρίσκατε έτοιμο φαγητό γυνρνώντας από το σχολείο; Ποιος καθάριζε το φοιτητικό σςα δωμάτιο; Ποιος, ποιος, ποιος..
Κόρη, μητέρα, σύντροφος, σύζυγος, νοικοκυρά, εργαζόμενη είναι μόνο μερικοί από τους ρόλους που έχει μία γυναίκα. Το αδύναμο δηλαδή φύλο. Η γυναίκα μοιάζει με πολυμηχάνημα. Πρέπει να είναι καλή σε όλα. Καλή κόρη, να μη απογοητεύσει τους γονείς της και ειδικά τον πατέρα της, καλή σύντροφος για να μη στεναχωρήσει εσάς. Καλή σύζυγος, να νοιώθει υπερήφανος ο άντρας όταν τη παρουσιάζει ως "έπαθλο" στους φίλους του! Καλή μητέρα για να ανατρέψει σωστά τα παιδιά που όταν μεγαλώσουν θα χρησιμοποιούν το επίθετο του πατέρα και όχι της μητέρας!
Καλή νοικοκυρά, να λάμπει όλο το σπίτι, μη το δει η πεθερά! Μα και καλή μαγείρισσα,, να ξέρει να φτιάχνει τα φαγητά που τρώει ο άντρας της. Ποιον ρόλο ξέχασα; Α αυτό της εργαζόμενης.
Αντί για "ευχαριστώ" ο χαρακτηρισμός του γυναικείου φύλου ως "αδύναμο". Ε όχι δεν μπορώ να το δεχτώ. Δεν θεωρώ πως η σημερινή γυναίκα είναι αδύναμη, κατώτερη από τους άντρες.
Εντάξει, μη φωνάζετε, αγαπητοί άντρες... Μη προσπαθείτε να μας πείσετε πως δεν φταίτε εσείς με το επιχείρημα "πως έτσι μεγαλώσατε". Ξέρουμε τι επικρατεί, ξέρουμε πως είναι τα πράγματα...Γνωρίζουμε περιπτώσεις γονέων που αποκαλούν μόνο το αγόρι "παιδί" ή περιπτώσεις που οι γονείς επιθυμούν να σπουδάσει μόνο το αγόρι και όχι το κορίτσι.
Αλλά αγόρια μεγαλώσατε πια, γίνατε άντρες... Σκεφτείτε λογικά...Μη είστε αχάριστοι. Δεν θα υπήρχατε, αν δεν ήταν η γυναίκα. Αντί ναν γκρινιάζετε συνεχώς, σαν κακομαθημενα πείτε ένα "ευχαριστώ" στη μητέρα σας που σας μεγάλωσε, στη αδερφή σας που σας παραχώρησε το μεγαλύτερο δωμάτιο του σπιτιού ή σας κάλυπτε στις σκανδαλιές, στη σύζυγο που έχει πάντα έτοιμο φαγητό και σας φροντίζει παρά την δική της κούραση.