Ρατσισμός και ξενοφοβία
Γράφει: Έλενα Καρύδη
Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι δύο λέξεις πολύ κοντινές εννοιολογικά.
Κάνοντας μια ιστορική και λεξικολογική αναδρομή στάθηκα στην πιο ξακουστή ρατσιστική, τρομοκρατική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1865 με το όνομα Κου Κλουξ Κλαν το οποίο προέρχεται από την σύνθεση της ελληνικής λέξης «κύκλος» ( Κου Κλουξ ) και της αγγλικής «clan» ( φυλή ). Αυτή η οργάνωση λοιπόν υποστήριζε το ιδεολόγημα της υπεροχής των λευκών έναντι των άλλων φυλών, τον αντισημιτισμό ( αντίθεση προς την Εβραϊκή φυλή ), τον ρατσισμό και την ομοφοβία. Αυτή η οργάνωση χρησιμοποίησε συχνά την τρομοκρατία, τη βία και πράξεις εκφοβισμού για να καταπιέσουν τους Αφροαμερικανούς και άλλες φυλετικές ομάδες.
Η ξενοφοβία αφορά τον άνθρωπο που είναι επιφυλακτικός ή αντιπαθεί κάτι ή κάποιον που δεν είναι δικό του δηλαδή δεν ανήκουν στην ίδια εθνικότητα, θρησκεία κ.α.
Αυτές οι έννοιες ενσαρκώθηκαν με την επέλαση των μεταναστών και έχουν παγιωθεί μέχρι και σήμερα.
Κάποιες οικογένειες έχουν μυήσει τα παιδιά τους σε αυτές μέσα από τον φόβο, την προκατάληψη και την προσωπική τους εμπειρία. Κάθε γονιός φοβάται για το παιδί του πέρα από το θέμα των ξένων μεταναστών. Ο φυλετικός ρατσισμός είναι ίσως η μεγαλύτερη αιτία αυτής της μύησης.
Σίγουρα η εγκληματικότητα της χώρας μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην υποστήριξη κάποιων ρατσιστικών θέσεων.
Υπάρχουν άνθρωποι που γεννήθηκαν εδώ από γονείς μετανάστες. Μεγάλωσαν με την δική μας κουλτούρα και μας μοιάζουν στα χαρακτηριστικά μας.
Κάποιοι από αυτούς έχουν βιώσει έντονα τον ρατσισμό πληρώνοντας λογαριασμούς άλλων που ίσως να μην είναι καν μετανάστες. Κάποιοι άλλοι είναι εξίσου ρατσιστές με εμάς, για εμάς, επειδή η δική τους οικογένεια αντιμετώπισε την απέχθεια ή και την βία κάποιων δικών μας.
Όλα αυτά είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο δε νομίζω να ξεφύγουμε ποτέ. Πάντα η προκατάληψη είχε αυτή την ιδιότητα άλλωστε.
Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι ο ρατσισμός είναι πιο ευρύτερος εννοιολογικά και δεν αφορά μόνο την εθνικότητα, θρησκεία κτλ.
Ρατσιστικό είναι οτιδήποτε αποκλείει έναν άνθρωπο να ενταχθεί σε μία οποιαδήποτε ομάδα.
Ακόμη και στα σχολεία υπάρχουν αποκλεισμοί παιδιών από άλλες ομάδες παιδιών είτε επειδή δεν έχουν την ίδια «σωματική διάπλαση», είτε επειδή ενδιαφέρονται περισσότερο από τους άλλους να μορφωθούν με αποτέλεσμα να τους αποκαλούν «φυτά» κτλ.
Ακόμη και εγώ βίωσα την έννοια του «ρατσισμού» επειδή ήμουν και είμαι βαρήκοη. Πολλοί πίστευαν πως αυτό το προβληματάκι μου ήταν συνακόλουθο ίσως ενός μη ανεπτυγμένου εγκεφάλου ή ακόμη και αιτία για να μην ανήκω ανάμεσά τους.
Τα παιδιά δυστυχώς είναι πολύ σκληρά γιατί δεν έχουν αναπτυγμένη την αντίληψη όπως ένας ενήλικας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως όλοι οι ενήλικες έχουν βαθιά αντίληψη. Οι ενήλικοι γονείς είναι αυτοί που έχουν μετατρέψει τα παιδιά τους σε «κριτές».
Καθετί διαφορετικό από εμάς δεν χρειάζεται να το ξεχωρίζουμε ως κάτι που δεν του αξίζει να συνυπάρχει με εμάς.
Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους από την ανθρωπιά τους, τον εσωτερικό τους κόσμο, την καθημερινή τους συμπεριφορά και όχι από το χρώμα τους, την καταγωγή τους, την θρησκεία τους. Άλλωστε εγκληματίας δεν είναι μόνο μια εθνικότητα. Το πιο απλό και επίκαιρο παράδειγμα που μπορώ να δώσω είναι πως σήμερα ζούμε την μεγαλύτερη εγκληματικότητα κατά της Ελλάδας από Έλληνες πολιτικούς.Ένα άλλο απλό και πάνω από όλα ιερό παράδειγμα είναι αυτό της θρησκείας μας. Ο Θεός μας δεν μας έφερε σε αυτόν τον κόσμο για να κάνουμε διακρίσεις μεταξύ μας. Αγαπάτε αλλήλους λοιπόν.