Δημήτρης Γρίντζος: «Για μένα το σανίδι είναι δύο ώρες λύτρωσης της ψυχής»
Συνέντευξη: Μαίρη Κάντα
Ο Δημήτρης Γρίντζος από μικρός ασχολήθηκε με την μουσική, το θέατρο και το χορό.. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις και για δύο σεζόν είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη παιδική παράσταση «Μικρός Πρίγκιπας», στο θέατρο «Λ. Κωνσταντάρας.» Για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις μιλώντας ο ίδιος στο best-news.gr δήλωσε: «Όταν εκβιάζεσαι δύο επιλογές έχεις: ή αντιστέκεσαι και αυτόματα ανοίγεις ένα χρόνιο πόλεμο οποιαδήποτε μορφής ή προχωράς με ένα ομαλό συμβιβασμό». Επίσης, συνέχισε λέγοντας: «Η λύση σε όλα αυτά πιστεύω πως είναι μία: Να πληρώσουν μέρος του χρέους οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Ελλάδας».
1) Αν και αρκετά μικρός, έχεις ασχοληθεί με την μουσική, το χορό και το θέατρο. Τι είναι αυτό που σε γεμίζει περισσότερο και γιατί;
Ναι πράγματι, όμως και τα τρία γεμίζουν διαφορετικά την ζωή μου με ένα κοινό σκοπό: την ψυχαγωγία του εαυτού μου αλλά κυρίως του κόσμου. Δεν μπορώ να σου πω ότι ξεχωρίζω κάτι περισσότερο ή λιγότερο γιατί πιστεύω πως ενώ είναι τρεις διαφορετικές πτυχές της τέχνης συνδέονται απόλυτα και άμεσα με αυτή του θεάτρου. Εννοώ δηλαδή πως ο ρυθμός γεννά την μουσική, κατά συνέπεια την κίνηση και με την σειρά της η κίνηση δημιουργεί το θέατρο, την σωματική έκφραση αλλά και την έκφραση του λόγου, της πρόζας. Και τα τρία σε συνδυασμό είναι απαραίτητα και χρήσιμα για την δουλειά του ηθοποιού.
2) Πώς νοιώθεις κάθε φορά που βρίσκεσαι στο σανίδι;
Ό,τι και αν σου συμβαίνει στη προσωπική σου ζωή, αυτόματα από την στιγμή που πατάς το πόδι σου στη σκηνή ξεχνιέται. Άρα για μένα προσωπικά το σανίδι είναι δύο ώρες λύτρωσης της ψυχής Νοιώθω ελεύθερος και πάντα έτοιμος να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό.
3) Capital controls, τραπεζική αργία, νέα μνημόνια. Ποια είναι η γνώμη σου για τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις;
Η χώρα μας βρίσκεται σε κατάσταση δίνης εδώ και πολλά χρόνια. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η κατάσταση που βιώνει η χώρα οφείλεται σε πολιτικές επιλογές και πράξεις κυρίως προηγούμενων κυβερνήσεων με αποτέλεσμα η σημερινή κυβέρνηση να πληρώνει την νύμφη και ό,τι συνεπάγεται με αυτό. Αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα, κατά την γνώμη μου είναι μία αναγκαστική επιλογή- πτήση με αναγκαστική προσγείωση σε ξένο και ανώμαλο έδαφος. Οι επιλογές που γίνονται, πιστεύω πως είναι αναγκαστικές και όχι επιλογές με σκέψη και ορθολογισμό, σύμφωνα με τις τελευταίες πολιτικές ενέργειες στη οικονομία. Κατά την γνώμη μου, η χώρα δεν πρόκειται να ξεχρεώσει όχι άμεσα αλλά ούτε και σε 30 χρόνια από τώρα. Αλλά όταν εκβιάζεσαι, δύο επιλογές έχεις, ή αντιστέκεσαι και αυτόματα ανοίγεις ένα χρόνιο πόλεμο οποιαδήποτε μορφής – εμείς μέσα σε 25 μέρες είδαμε τον πόλεμο που ξέσπασε μεταξύ των τραπεζών- ή προχωράς με ένα ομαλό συμβιβασμό. Όπως θα γνωρίζεις, ένας συμβιβασμός δεν είναι πάντα δίκαιος, έπρεπε να προχωρήσουμε και σωστά πράξαμε γιατί η χώρα δυστυχώς δεν έχει πλέον την δυνατότητα να είναι πλήρως ανεξάρτητη. Η λύση σε όλα αυτά πιστεύω πως είναι μία: Να πληρώσουν μέρος του ελληνικού χρέους οι μεγαλοεπιχειρηματίες της Ελλάδας με άμεση συνεννόηση με το ΣΥΡΙΖΑ, την σημερινή δηλαδή κυβέρνηση. Μη ξεχνάμε ότι εμείς τους δώσαμε τα πλούτη, καιρός να πάρουμε ποσοστό πίσω για το καλό όλων μας.
4) Από το 2012 είσαι μέλος της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ. Τι εμπειρίες έχεις αποκομίσει από την συμμετοχή σου στις παραστάσεις της ομάδας;
Αμέτρητες και καλές και άσχημες. Η ομάδα μου χαρίζει γνώσεις σε συνδυασμό με εμπειρίες. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ήταν η πρώτη μου έκθεση στο κοινό. Ήταν η πρώτη παράσταση που έκανα, όπου συμμετείχα περίπου πέντε λεπτά στο σύνολό της, στο «Νίκος Καζαντζάκης» στο Ηράκλειο το 2012, και είχαμε κοινό από κάτω 2000 άτομα.
5) Αυτή την περίοδο κάνεις περιοδεία μαζί με τα άλλα μέλη της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ, παρουσιάζοντας το έργο «Δίνη». Προσωπικά έχεις βρεθεί ποτέ σε κατάσταση δίνης; Και αν ναι, πώς κατάφερες να ξεφύγεις;
Ναι έχω βρεθεί και μάλιστα στο τελευταίο στάδιο αυτής της κατάστασης. Αυτό που με βοήθησε να επανέλθω σχετικά γρήγορα ήταν η μουσική, πολύ κοντινά μου πρόσωπα και συνεργάτες και φίλοι από το χώρο.
6) Σε μία τόσο δύσκολη εποχή οικονομικής κρίσης και ανεργίας, ένας νέος σήμερα ονειρεύεται; Τι όνειρα κάνεις για το μέλλον;
Σαφώς και μπορεί να ονειρεύεται, γιατί το όνειρο είναι όνειρο και όσο δεν πραγματοποιείται παραμένει όνειρο. Το όνειρο είναι μία συνθήκη στη οποία δεν μπορεί να βάλει τίποτα φραγμούς, ούτε η οικονομική κρίση, ούτε άλλου είδους προβλήματα. Ένας από τους στόχους της ζωής μας, προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να είναι το να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε ένα μέρος των ονείρων μας. Αυτό που εγώ ονειρεύομαι είναι μία ομαλή και καθαρή, το τονίζω, καθαρή καριέρα γιατί ο χώρος της τέχνης έχει διάφορους παράγοντες που το περικλείουν, σε συνδυασμό με μία όμορφη ζωή.
7) Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;
Ο φόβος πιστεύω ότι είναι μία συνθήκη που υφίσταται σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές και προέρχεται μέσα από καταστάσεις και βιώματα που ενδεχομένως έχουμε σε κάποια φάση της ζωής μας. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ να σου πω ότι φοβάμαι κάτι ιδιαίτερα, δεν έχω την αίσθηση του φόβου.
8) Τέλος, τι είναι για σένα ευτυχία;
Η ευτυχία για μένα, είναι επίσης άλλη μία συνθήκη την οποία βιώνει ο άνθρωπος μέσα από καταστάσεις και συνθήκες που δημιουργεί ο ίδιος. Άρα η ευτυχία για μένα είναι το πολύ απλό, οι όμορφες στιγμές.