Νούπι: Ο ήρωας του δάσους
Γράφει: Μαίρη Κάντα
Μία φορά και ένα καιρό, στο βάλτο ενός δάσους, ζούσε ο Νούπι μαζί με την οικογένεια του. Ήταν ένα μικρό κουνούπι, μα διέφερε από τα αδέρφια του και τους φίλους του. Και αυτό γιατί είχε ένα όνειρο μεγαλύτερο από το μέγεθος του σώματός του. Ο Νούπι ονειρευόταν να γίνει σούπερ ήρωας. Όταν εκμυστηρεύτηκε το όνειρό του στον πατέρα του, εκείνος γέλασε πολύ δυνατά. «Τι είναι αυτά που λες; Δεν βλέπεις πως είσαι; Πώς θα σώσεις εσύ τον κόσμο, ένα τόσο δα κουνουπάκι; Μη ξαναπείς τέτοια ανοησία». Ανάλογη αντίδραση είχαν και τα αδέρφια του μικρού Νούπι. Αυτά τον φώναζαν περιπαικτικά «Super Noupi».
Mία μέρα, καθώς ο Νούπι πήγαινε στο σχολείο του, άκουσε μία μεγάλη παρέα κουνουπιών, μαζί με τα αδέρφια του να φωνάζουν δυνατά: «Super Noupi πότε θα μας σώσεις;» και γελούσαν. Ο Νούπι τότε θύμωσε πολύ, επέστρεψε στο σπίτι και μάζεψε τα πράγματα του.«Σύντομα θα καταλάβουν πως κακώς με κορόιδευαν όλοι τους» σκέφτηκε ο Νούπι και συνέχισε «Θα γίνω ο Super Noupi και θα σώσω το δάσος». Έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω του και ξεκίνησε το ταξίδι για να πραγματοποιήσει το όνειρο του.
Όπως ταξίδευε για αρκετές ώρες μέσα στο δάσος, πρόσεξε ένα ελάφι μαζί με το παιδί του να τρώνε χόρτα. Ήταν μία όμορφη και τρυφερή εικόνα που του προκάλεσε δάκρυα στα μάτια, καθώς θυμήθηκε τις όμορφες στιγμές που περνούσε με την οικογένεια του. Μα λίγο πιο πέρα, κρυμμένο πίσω από ένα μεγάλο δέντρο, είδε ένα λύκο που ετοιμαζόταν να επιτεθεί στα ελάφια. «Α όχι, σήμερα δεν θα φας ελάφι» είπε ο Νούπι και κατευθύνθηκε προς τον λύκο. Τότε άρχισε να τον τσιμπάει σε όλα τα σημεία του σώματος του. Ο λύκος τα έχασε με την ξαφνική επίθεση του κουνουπιού και άρχισε να ξύνεται. «Άφησε με ήσυχο» φώναξε στον Νούπι μα εκείνος δεν σταμάτησε.
Τα δύο ελάφια, άκουσαν το θόρυβο που έκανε ο λύκος και απομακρύνθηκαν. Έτσι ο Νούπι σταμάτησε την επίθεση του και άφησε τον λύκο ήσυχο. «Θα δεις τι θα πάθεις. Εξαιτίας σου έχασα το μεσημεριανό μου γεύμα» τον απείλησε ο λύκος. Ο Νούπι γέλασε και του απάντησε: «Πιάσε με πρώτα, αν μπορείς» και έφυγε.
Λίγες μέρες αργότερα, καθώς ο Νούπι ήταν κοντά στο ποτάμι, είδε καπνούς στην απέναντι όχθη του ποταμιού. Όταν βρέθηκε εκεί, είδε δύο άτομα που κοιμόντουσαν. Είχαν ανάψει φωτιά για να ζεσταθούν, μα εξαιτίας του δυνατού αέρα, η φωτιά σύντομα θα έκαιγε τα δέντρα του δάσους. Ο Νούπι έπρεπε να δράσει γρήγορα. Έτσι, τσίμπησε τον άντρα στο πρόσωπο και στα χέρια, προσπαθώντας να τον ξυπνήσει. Έπειτα προσπάθησε να ξυπνήσει και την γυναίκα. «Ζζζζζ, ξυπνήστε … Ζζζζζζ » φώναζε στο ζευγάρι.
Ο άντρας, κουνήθηκε λίγο από την θέση του και ο Νούπι τον πλησίασε ακόμα περισσότερο. «Ζζζζζζ σήκω να σβήσεις την φωτιά» του είπε, μα ο άντρας με την ανάστροφη του χεριού του, χτύπησε τον Νούπι και τον εκσφενδόνισε αρκετά μακριά. «Άουτς» αναφώνησε το μικρό κουνούπι από το πόνο, μα επέστρεψε ξανά στο ζευγάρι. Το κουνούπι έκανε θόρυβο και η γυναίκα άνοιξε τα μάτια της. Όταν είδε τις ανεξέλεγκτες φλόγες και τον καπνό, ξύπνησε τρομαγμένη τον άντρα της και μαζί κατάφεραν να σβήσουν την φωτιά πριν επεκταθεί στο δάσος. «Όλα πήγαν καλά» είπε ανακουφισμένος ο Νούπι. Ήταν πλέον ένας ήρωας, το μικρό κουνούπι.
Και σαν ήρωας, έπρεπε να προστατέψει ξανά το δάσος. Μία νέα ευκαιρία του δόθηκε, όταν άκουσε κάποια παιδιά να φωνάζουν καθώς περπατούσαν. Πλησίασε κοντά τους μα είδε κάτι που τον ενόχλησε πολύ. Τα παιδιά έτρωγαν διάφορα σνακς και πετούσαν τα σκουπίδια κάτω. Ο Νούπι αποφάσισε να τους δώσει ένα μάθημα, ώστε να προσέχουν περισσότερο το περιβάλλον. «Ζζζζζ, δεν σέβεστε το δάσος, τώρα θα δείτε τι θα πάθετε» είπε. Κάθε φορά που έριχναν ένα σκουπίδι κάτω, τα τσιμπούσε. «Άουτς» παραπονέθηκε ένα παιδί όταν πόνεσε από το τσίμπημα του Νούπι. Τότε ο Νούπι πλησίασε το παιδί περισσότερο και του είπε: «Ζζζ, όπως πόνεσες εσύ με το τσίμπημα μου, έτσι πονάει και το έδαφος κάθε φορά που αφήνεις τα σκουπίδια σου κάτω. Μάζεψε τα σκουπίδια και δεν θα σε ενοχλήσω ξανά» Τα παιδιά μάζεψαν ό,τι είχαν πετάξει κάτω και έφυγαν.
Ο Νούπι ήταν πολύ χαρούμενος και αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι του. Είχε εκπληρώσει το όνειρο του να γίνει σούπερ ήρωας. Επιπλέον έδειξε στη οικογένεια του και στους συμμαθητές του που τον κορόιδευαν πως οποιοσδήποτε μπορεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του, όσο μικροσκοπικός και αν είναι.