Ορτανσία Πέτρογλου: «Κάθε ερέθισμα μπορεί να είναι το έναυσμα μίας καινούριας ιστορίας»
Επιμέλεια: Μαίρη Κάντα
Η συγγραφέας Ορτανσία Πέτρογλου μίλησε στο best-news.gr και μας σύστησε την ηρωίδα από το πρώτο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «24 γράμματα», «Η Ντομινίκ και το Ανατολικό Δάσος» Μάς προέτρεψε να το διαβάσουμε «γιατί περιλαμβάνει λίγο από όλα όσα μπορεί να αναζητά ένας αναγνώστης». Περισσότερα για την ίδια και για το βιβλίο της, μπορείτε να διαβάσετε στην συνέχεια της συνέντευξης.
Εργάζεστε ως ψυχολόγος και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο σας παιδικό βιβλίο ‘Η Ντομινίκ και το Ανατολικό Δάσος’. Τι ήταν αυτό που σας παρακίνησε για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;
Εντελώς απρόσμενα (αν και απρόσμενα δεν υπάρχει) αναδύθηκε από μέσα μου μία ανάγκη εξερεύνησης του εσωτερικού μου κόσμου, των συναισθημάτων και της φαντασίας μου, προφανώς ως απόρροια της ψυχοθεραπευτικής μου πορείας (και ως θεραπεύτρια και ως θεραπευόμενη). Από εκεί και ύστερα, κάθε ερέθισμα μπορεί να είναι το έναυσμα μίας καινούργιας ιστορίας.
Ποια είναι η «Ντομινίκ» και τι θα μάθουν οι μικροί αναγνώστες διαβάζοντας την ιστορία της;
Η Ντομινίκ είναι ένα δεκάχρονο κορίτσι με καλοσύνη και αγάπη για κάθε ύπαρξη, με έντονη την υγιή παιδική επιθυμία να σχετίζεται στενά με τους γονείς της, να εξερευνήσει με ασφάλεια τον κόσμο, να γνωρίσει τον εαυτό της μέσα από κάθε περιπέτεια και να μας θυμίσει πτυχές της ύπαρξης μας που έχουμε ξεχάσει. Οι μικροί αναγνώστες θα μπορέσουν να ταξιδέψουν σε άλλους τόπους φανταστικούς και μη, θα κατανοήσουν την δύναμη της παιδικής φαντασίας και της εφευρετικότητας που έχει μία ψυχή όταν αγαπά και είναι γεμάτη φως.
Για ποιες ηλικίες είναι κατάλληλο το βιβλίο;
Από 8 μέχρι 108.
Για ποιο λόγο να επιλέξει κάποιος το συγκεκριμένο βιβλίο για να το διαβάσει;
Γιατί περιλαμβάνει λίγο από όλα όσα μπορεί να αναζητά ένας αναγνώστης. Έχει περιπέτεια, παιδικότητα, σεβασμό προς την διαφορετικότητα, βρίθει ηθικών διδαγμάτων και συμβόλων στα οποία μπορεί να ανατρέξει ο αναγνώστης για να ερμηνεύσει κομμάτια της ψυχής του, αγγίζει τη σχέση γονέων-παιδιού, εξάπτει την φαντασία και αποτελεί ένα είδος ψυχοθεραπευτικού ταξιδιού.
Τα παιδιά σήμερα διαβάζουν αρκετά βιβλία ή έχουν αλλάξει οι συνήθειες τους, εξαιτίας της τεχνολογίας και του διαδικτύου;
Αν τα παιδιά έχουν την ενθάρρυνση των γονέων και το παράδειγμά τους, τότε θα αγαπήσουν το βιβλίο και θα το προτιμούν παρόλα τα κελεύσματα της τεχνολογίας. Άλλωστε και η τεχνολογία, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να ενισχύσει την επαφή με τα βιβλία. Γενικά, ωστόσο, τα παιδιά και οι έφηβοι προτιμούν την εύπεπτη «λύση» του διαδικτύου και όχι την μαγεία των βιβλίων.
Γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με την παιδική λογοτεχνία;
Αυτή με επέλεξε. Οι πρώτοι σπόροι φυτεύτηκαν από τη γιαγιά μου μέσα από τις αφηγήσεις της ζωής της και τα παραμύθια που κάθε βράδυ αυθόρμητα μου διηγούταν. Έτσι, μυήθηκα σε μαγικούς κόσμους με νεράιδες, ξωτικά, κάστρα, ζωάκια που μιλούν ανθρώπινα, αγνές ψυχές που κατανοούν τα ζώα, κακούς μάγους και γενναίους πολεμιστές. Όλες αυτές οι φιγούρες επισκέπτονταν ξανά και ξανά την ψυχή και το μυαλό μου και με προσκαλούσαν να πω την ιστορία τους. Έτσι, προέκυψε η Ντομινίκ και άλλοι ήρωες σε γραπτά μου ως κομμάτια της ψυχής μου που σχετίστηκαν με αυτές τις φιγούρες και έζησαν μαζί τους διάφορες περιπέτειες.
Τι θα προτείνατε στους γονείς να κάνουν, εάν επιθυμούν τα παιδιά τους να διαβάζουν περισσότερο;
Θα παρότρυνα τους γονείς να διαβάζουν οι ίδιοι παραπάνω. Να ανακαλύπτουν νέα πεδία μάθησης, να εξελίσσονται και να αναπτύσσουν μία υγιή περιέργεια, να μπουν σε αναγνωστικές ομάδες και να αγκαλιάσουν το βιβλίο. Τα παιδιά μαθαίνουν από αυτό που βλέπουν. Αν μας βλέπουν κολλημένους στο tablet, απορροφημένους από μία ψηφιακή πραγματικότητα δεν θα μάθουν ποτέ τον μαγικό κόσμο του βιβλίου, τον κόσμο της ελεύθερης σκέψης και βούλησης. Δεν θα αναπτύξουν ποτέ την κριτική τους σκέψη, δεν θα μάθουν να αναρωτιούνται για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω τους, σταδιακά θα μετατραπούν στα άβουλα όντα που μας παρουσίασε ο Ray Bradberry στο βιβλίο του “Fahreneit 451” όπου οι άνθρωποι έκαιγαν τα βιβλία για να εξαλείψουν την Σκέψη. Και αν και δεν είναι σύνηθες να καίγονται τα βιβλία σήμερα στην πυρά, καίγονται ωστόσο συμβολικά, όταν δεν τα αγκαλιάζουμε και δεν τα αφήνουμε να μας ταξιδέψουν.
Μελλοντικά, θα θέλατε να γράψετε κάποιο βιβλίο για ενήλικες;
Αφενός και αυτό το βιβλίο μπορούν και πρέπει να το διαβάσουν ενήλικες καθώς έχει πολλούς συμβολισμούς για όλες τις ψυχές πάσης βιολογικής ηλικίας. Αφετέρου, μία γνήσια παιδική ψυχή δεν αποκλείει τίποτα όπως είναι η εξερεύνηση άλλων ειδών λογοτεχνίας.
Στο ελεύθερο σας χρόνο, διαβάζετε βιβλία; Ποιο βιβλίο θα θέλατε να το είχατε γράψει εσείς; Σε ποιο, από αυτά που έχετε διαβάσει, θα θέλατε να του αλλάξετε το τέλος του;
Διαβάζω συνέχεια όλα τα είδη της λογοτεχνίας. Είναι πολλά τα βιβλία που θα ήθελα να είχα γράψει, αλλά θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια: «Η τελευταία μαύρη γάτα» του Ευγένιου Τριβιζά, «Η μοναξιά είναι από χώμα» της Μάρως Βαμβουνάκη και τα αστυνομικά βιβλία των Nicci French. Δεν θα άλλαζα το τέλος κανενός βιβλίου που έχω διαβάσει, καθώς το τέλος αντικατοπτρίζει αυτό που «υπέδειξαν» στο συγγραφέα οι ήρωες του και κατά συνέπεια, η ίδια του η ψυχή.
Ποιο όνειρό σας δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;
Αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα όνειρο μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο ίσως;
Έχω έτοιμο ένα αστυνομικό παραμύθι και ετοιμάζω τη συνέχεια της Ντομινίκ που από όσο έχω ενημερωθεί, έχει μεγάλη απήχηση.
(Το βιβλίο της κ. Πέτρογλου μπορείτε να προμηθευτείτε από εδώ )