Όταν είσαι δίγλωσσος!
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Ο Πέτρος είναι αυτό που λέμε κελεπούρι. Ψηλός,θεωρητικός, με ευγενικούς τρόπους. Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε στα προσόντα του και τον πενταψήφιο αριθμό στον τραπεζικό λογαριασμό του. Ο Πέτρος είναι ο γιος της Μαρίας από την Αιτωλοακαρνανία και του Paul από το Βερολίνο. Ο φίλος μας μεγάλωσε στην Γερμανία και είναι δίγλωσσος. Η οικογένεια αποφάσισε ύστερα από πάρα πολλά χρόνια να επισκεφτεί την Ελλάδα.Ο Πέτρος έχει να την δει από τότε που ήταν πέντε.
Το χωριό της μαμάς ήταν συμπαθητικό κι αρκετά μεγάλο.Ο Πέτρος ένιωσε αμέσως άνετα μα και σίγουρος λόγω της διγλωσσίας του. Τα πράγματα δεν πήγαν βέβαια έτσι ακριβώς όπως τα περίμενε. Ναι μεν μιλούσε τα Γερμανικά φαρσί,ως μητρική του γλώσσα που ήταν, στα Ελληνικά όμως που και που υπήρχαν μικρά κενά.Έτσι πήρε την απόφαση να κάνει αντικατάσταση των άγνωστων ελληνικών λέξεων με τις αντίστοιχες γερμανικές. Λάθος τραγικό.....
Ένα πρωί λοιπόν με την αυγούλα αποφάσισε να πάει στο καφενείο του χωριού, να γνωρίσει τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί από κοντά.
"Καλημέρα ό,τι πιείτε κερασμένα από μένα!"
"Ποιανού είσι συ ουρέ καλόπαιδο;" πετάχτηκε ένας μυστακοφόρος με ύφος Αρτέμη Μάτσα."
"Ω, του Πάουλ Χέσε!"(Hesse=Γερμανικό επίθετο)
"Αι σιχτίρ προυί προυί. Αικούς εικί να΄μλέει να τα κάνου! Βρε ουστ!"
Ο Πέτρος κατάλαβε πως το επώνυμό του πρέπει να προκάλεσε αυτή την αναστάτωση.Ίσως μέσα στην πόλη οι άνθρωποι να ήταν πιο φιλικοί. Αφού θαύμασε το γραφικό λιμάνι βγάζοντας πολλές φωτογραφίες μπάνισε μια όμορφη καφετέρια. Η σερβιτόρα, μια τσαχπίνα κοκκινομάλλα με μεσογειακό ταμπεραμέντο έσπευσε να του φέρει τον λατρεμένο του φραπέ. Όμως...αχ τι γκαντεμιά! Ο δίσκος της γλίστρησε από τα χέρια γεμίζοντας την ακριβή αθλητική μπλούζα του Πέτρου.Έτοιμη να βάλει τα κλάματα επέστρεψε με μια βρεγμένη πετσέτα,για να σώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί.
"Ω μα δεν πειράζει κοπελιά! Να εδώ λίγο στην άκρη κάνε πούτσεν αν μπορείς. Καλά καλά όμως!" (putzen=καθαρίζω στα Γερμανικά)
Εμβρόντητη τον μπουγέλωσε με την βοήθεια μιας κανάτας μέσα στην οποία παγάκια και νερό έκαναν..δημόσιες σχέσεις. Δεν την ένοιαζε καθόλου, ας έχανε την δουλειά της! Ακούς εκεί να εκφραστεί τόσο χυδαία!
Αφού επέστρεψε στο χωριό κι άλλαξε ρούχα προσπάθησε να ηρεμήσει. Πρώτη φορά δεχόταν επίθεση με νερό! Μα για ποιόν λόγο τον αντιμετώπιζαν στην αρχή φιλικά κι έπειτα εχθρικά; Προσπάθησε να το συζητήσει με την μητέρα του, αλλά το αυτί της είχε γίνει ένα με το κινητό. Η γιαγιά Μαριγώ είχε μαγειρέψει κόκορα κρασάτο. Α, μόνο όταν είχε χαρές τον έφτιαχνε έτσι. Διαφορετικά...μια σούπα και πολύ του ήταν. Ο Πέτρος έβλεπε πως δεν υπήρχαν χαρτοπετσέτες κι έτσι κίνησε για το μικρό παντοπωλείο της κυρά Λενιώς.
Η γριούλα αφού τίναξε λίγο την χιλιοφθαρμένη ποδιά της, η οποία βρομοκοπούσε φέτα τον
χαιρέτησε φιλικά.
"Κυρία Λενιώ θέλω ένα ή μάλλον δύο πακέτα ζερβιέτεν. (Serviette=Γερμανική λέξη για
χαρτοπετσέτα).
Η γριούλα δεν μίλησε. Με πικραμένο ύφος πήγε στο πίσω ράφι και τύλιξε μέσα σε ένα
κιτρινισμένο φύλλο εφημερίδας δύο συσκευασίες με γυναικείες σερβιέτες.
"Ντρουπής πράμα να τ΄αγουράιζ υσί παλικάριμ ". Ο άνδρας για άλλη μια φορά δεν
καταλάβαινε.Μα τι έπαιρνε η γριά,ληγμένα;
Οι τυλιγμένες "χαρτοπετσέτες" ανοίχτηκαν πάνω στο Κυριακάτικο τραπέζι. Όλοι έσκασαν στα
γέλια.Όλοι εκτός από τη γιαγιά την Μαριγώ που της κόπηκε η όρεξη!
Τελευταία μέρα στην Ελλάδα. Ο Πέτρος αποχαιρετά συγγενείς και νέους φίλους. Κάποια στιγμή
ο θείος Μήτσος του λέει:"Πιδίμ σι κάνα δυού μήνες θαρθω Γηρμανία για δλιές, τι λες;"
Ο Πέτρος φώναξε περιχαρής:"Κλάσε!" Κlasse=Γερμανική λέξη για ζήτω!) Ο θείος δεν πήγε ποτέ
Γερμανία.
Δύσκολο να είσαι δίγλωσσος....πολύ δύσκολο!