Σοφία Αλεξανιάν: «Μου λείπει ένας δυνατός, αμοιβαίος έρωτας»
Συνέντευξη: Μαίρη Κάντα
«Η Ιβάνκα ήρθε να μου δείξει ένα μάθημα “Να αποδεχτώ ένα κομμάτι του εαυτού μου”» λέει η Σοφία Αλεξανιάν για το ρόλο της στο «Μάλιστα Σεφ».Η ηθοποιός, στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλάει για τη σειρά του Mega και για το αν αυτή θα συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά. Αναφέρεται επίσης και στο βιβλίο που έχει γράψει, στο οποίο περιγράφει την προσφυγιά των Ποντίων κατά την περίοδο 1992-1995. Η ίδια,τέλος, παραδέχεται πως έχει πολλούς φόβους και πως μάχεται καθημερινά με αυτούς.
Φέτος σας βλέπουμε στο ρόλο της «Ιβάνκας Κοβάτσεβα» στη τηλεοπτική σειρά «Μάλιστα Σεφ». Μιλήστε μας για το ρόλο σας.
Αγαπώ τον ρόλο μου. Αυτός ο ρόλος ήρθε στη ζωή μου σε μία πολύ ιδιαίτερη περίοδο που έπρεπε να αλλάξω κάποια στοιχεία του εαυτού μου και να φύγω από συνηθισμένες καταστάσεις. Και η «Ιβάνκα» ήρθε να μου δείξει ένα μάθημα «να αποδεχτώ ένα κομμάτι του εαυτού μου», το κομμάτι που παριστάνω στο ρόλο. Οπότε με έμαθε να αγαπήσω το κομμάτι που παραγκώνιζα χρόνια, την εργατική δηλαδή αλλοδαπή, που παλεύει να επιβιώσει. Δεν μου άρεσε αυτή η ταυτότητα και τώρα είναι σαν να ξεσκεπάζομαι από μία επιφανειακή ωραία μπέρτα που μου άρεσε να φορώ!
Πόσο μοιάζει η «Ιβάνκα» με εσάς;
Καθόλου. Είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες. Απλά ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου, στα φοιτητικά κυρίως χρόνια, είχα εργαστεί ως λαντζέρισσα και έχω καλή εμπειρία σε αυτό. Όμως η συναναστροφή μου με την εργατική τάξη και η ανατροφή μου μέσα σε αυτήν, καθώς και η προέλευση μου, με κάνει να χρησιμοποιώ με αυθεντία τις συμπεριφορές, τις κινήσεις και την διάλεκτο αυτών των ανθρώπων. Μάλιστα, καμιά φορά νιώθω την ψυχή της μητέρας μου να με επισκέπτεται. Ήταν κάπως έτσι περίπου.
Αν δεν είχατε αυτό το ρόλο και μπορούσατε να επιλέξετε ένα οποιοδήποτε άλλο ρόλο από την συγκεκριμένη σειρά, ποιο θα επιλέγατε και γιατί;
Την «Ιβάνκα». Γιατί αν την απέφευγα θα με στοίχειωνε τις νύχτες. Θα χτυπούσε την πόρτα της ψυχής μου και θα μου έλεγε, «Άσε με να μπω, αυτή είσαι και δεν μπορείς να κρυφτείς».
Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια του «Μάλιστα Σεφ»; Μπορείτε να μας πείτε;
Θα δείτε σκληρές καταστάσεις που αντικατοπτρίζουν την κοινωνία μας και την πραγματικότητα που ζούμε. Ανταγωνισμό, οικονομική κρίση, περικοπές. Και το σημαντικότερο ο έρωτας, που μάλλον αυτός θα σώσει τον κόσμο.
Θα συνεχιστεί και του χρόνου η σειρά; Τι γνωρίζετε;
Κυκλοφορεί η φήμη πως θα συνεχιστεί. Αλλά πάντα λαμβάνουμε υπόψη τη δύσκολη περίοδο που διανύει η χώρα μας. Εύχομαι να συνεχιστεί πρώτον για να υπάρχει κάποια κινητικότητα στην αγορά και κυρίως στον κλάδο μας. Και δεύτερον γιατί αγαπώ τόσο πολύ όλο το team που δεν θα ήθελα να σταματήσουμε ποτέ.
Η εξωτερική εμφάνιση είναι σημαντική για το επάγγελμα του ηθοποιού; Τι πιστεύετε;
Όχι. Μόνο η αύρα που φέρνει ο ηθοποιός είναι σημαντική. Η γνώμη του για τον εαυτό του και η προσωπικότητά του καθορίζουν την εμφάνισή του. Καθώς και η ικανότητα να χειρίζεται την ενέργεια και την αύρα του σε κάθε ρόλο. Βέβαια υπήρξαν και ηθοποιοί που ωφελήθηκαν από την ωραία εμφάνιση, άλλοτε πάλι είχε στραφεί εναντίον τους. Το μυστικό είναι να αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι. Όταν πήγα στο καστ του «Μάλιστα σεφ» μου είπαν: Είσαι κάπως όμορφη και ίσως να υπάρχει θέμα. Αμέσως έσβησα το κραγιόν, μάζεψα τα μαλλιά μου σε κόμπο και φάνηκαν όλες οι ατέλειες που έχω τη μαστοριά να κρύβω.
Παλιότερα, είχατε κόψει εντελώς τα μαλλιά σας για ένα θεατρικό ρόλο. Αν σας πρότειναν να εμφανιστείτε εντελώς γυμνή στη σκηνή, ενσαρκώνοντας κάποιο ρόλο θα το κάνατε;
Χαχαχαχα δεν ξέρω! Σε πιο νεαρή ηλικία το ήθελα, αλλά δεν είχα την ευκαιρία. Σήμερα ίσως να είναι μία πρόκληση και αφορμή για να γυμναστώ. Διαφορετικά, μόνο σε μία παράσταση σε απόλυτο σκοτάδι.
Έχετε ζήσει την προσφυγιά. Ποια είναι η γνώμη σας για την σημερινή στάση των χωρών απέναντι στους πρόσφυγες;
Ναι, έχω ζήσει και ελπίζω να μη μου ξανασυμβεί. Και σε κανέναν. Αν και όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Αν δεν γινόταν ο πόλεμος, δεν θα μάθαινα ελληνικά, δεν θα ζούσα στην Ελλάδα, δεν θα έπαιζα την «Ιβάνκα» και δεν θα έγραφα αυτό το βιβλίο που φυλάσσεται στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου. Συμπονώ αυτούς τους ανθρώπους, όμως βλέπω τους Έλληνες κουρασμένους από φιλοξενίες ξένων ανθρώπων. Νομίζω πως αυτό τραβάει τη χώρα στο βάλτο και δεν την εκτινάσσει στην άνθιση. 400 χρόνια σκλαβιάς, άλλα χρόνια στο ρόλο της μητέρας Τερέζας, ε ας παίξει κι άλλο ρόλο αυτή η χώρα, το αξίζει. Την αγαπώ γιατί η Ελλάδα είναι η ομορφότερη και το καλύτερο μέρος της γης, πιστεύω, χωρίς να έχω γυρίσει τη γη. Τι να πω για τα άλλα κράτη, να σταματήσουν τη μάχη για το χρήμα γιατί και η δημιουργία φέρνει χρήμα.
Θα μας μιλήσετε για το βιβλίο που έχετε γράψει;
Είμαι στη διαδικασία διορθώσεων και μάχης με την ανασφάλεια μου «Είναι καλό;». Ένα όμως είναι σίγουρο, είναι αληθινό, ιστορικό και βιωματικό. Περιγράφω την προσφυγιά των Ποντίων κατά την περίοδο 1992-1995.Από το Σουχούμι της Αμπχαζίας, την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα, τη ζωή πριν και μέσα στον πόλεμο, μέσα από τις προσωπικές μου μαρτυρίες φυσικά. Το ιστορικό πλαίσιο είναι αντικειμενικό και δεν παίρνω κανένα μέρος, αλλά αυτό ξεκαθαρίζεται στο τέλος του βιβλίου. Από την αρχή και κατά τη διάρκεια της περιγραφής, παίρνω το μέρος κάποιας πλευράς εσκεμμένα για να δείξω τα συναισθήματα και τις σκέψεις των ανθρώπων.
Τι θυμάστε εντονότερα από τα παιδικά σας χρόνια;
Όλα όσα έγραψα στο βιβλίο για να τα διαγράψω από την μνήμη και να τα αποθηκεύσω σε ένα χαρτί.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;
Έχω πολλούς φόβους και μάχομαι καθημερινά με αυτούς. Ένας από τους φόβους μου είναι ο φόβος να μη απαλλαγώ από τον φόβο. Υπάρχουν φορές που με πιάνω να αγαπώ τον φόβο. Ο φόβος θεωρώ ότι είναι επιστήμη και έχω αφιερώσει τέσσερα χρόνια από τη ζωή μου στο να μελετώ τον φόβο. Ο φόβος είναι ένας ιός που μολύνει το σώμα και το περιβάλλον γύρω μας, όπως και η ζήλια. Αναρωτιέσαι, και πώς γίνεται να το αγαπάς; Άσε μη πω κάτι παραπάνω και με συλλάβουν οι ψυχαναλυτές.
Έχετε ένα 4χρονο γιο. Αν σας έλεγε, μεγαλώνοντας, πως θέλει να γίνει ηθοποιός, τι θα του απαντούσατε;
Θεωρεί ήδη τον εαυτό του ηθοποιό και κάθε μέρα μου παίζει παραστάσεις. Λατρεύει να τον χειροκροτούν πριν και μετά την παράσταση. Τις Κυριακές μου ζητάει να πηγαίνουμε στο θέατρο. Είναι από τους καλύτερους θεατές, δεν τρώει πατατάκια και κάνει «σσσστ» σε όσους δεν κάθονται φρόνιμα. Έχει πολύ καλά εκφραστικά μέσα τώρα. Του λέω πως είναι ένα υπέροχο επάγγελμα και έτσι μεγαλώνει με καλή πεποίθηση για το θέατρο. Θα του απαντούσα: «Είσαι ξεχωριστός άνθρωπος και ότι επιλέξεις καθορίζει τη ζωή σου τουλάχιστον για κάποια περίοδο, αν όχι για πάντα».
Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι που κάνατε στο παρελθόν;
Ναι. Είναι πολλά, όμως έκαναν κακό μόνο σε μένα την ίδια.
Ποιο όνειρο σας δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;
Αρκετά! Ελπίζω όμως να έχω ακόμα χρόνο μπροστά μου για να πραγματοποιήσω.
Σε ποια ερώτηση δεν θα θέλατε να απαντήσετε;
Σε αυτή που θα εξέθετε τρίτο πρόσωπο.
Τέλος, ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Το πιο άμεσο σχέδιο είναι να εκδώσω το βιβλίο μου. Παράλληλα δουλεύω πάνω σε μία ιδέα που είναι μεγάλη και δύσκολη. Ευελπιστώ να βγει το πολυπόθητο αποτέλεσμα, αλλά δεν μπορώ να πω ακόμα τι είναι. Τώρα όσο αφορά το θέατρο είμαι σε συζητήσεις.