Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)

Ονομάζομαι Πάνος Γκουρμέ (Το επίθετο είναι το καλλιτεχνικό μου, δικής μου έμπνευσης,δεν ξέρω αν το καταλάβατε) και είμαι υποψήφιος σεφ διεθνούς φήμης. Το "υποψήφιος" μου κάθεται σαν ψαροκόκκαλο στον λαιμό και σκοπεύω να κάνω κάτι δραστικό γι'αυτό. Μα ας σας εξηγήσω λίγο διότι αισθάνομαι ότι βαδίζετε στο σκοτάδι. 

Η πρώτη προσπάθεια να με περάσουν σε ένα από τα γνωστά ριάλιτι μαγειρικής δεν στέφθηκε με επιτυχία.Τώρα που το καλοσκέφτομαι μάλλον δημιούργησε κακή εντύπωση το επώνυμό μου, το οποίο εκείνη την εποχή δεν ήταν Γκουρμέ. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να προχωρήσει κανείς στον χώρο της γαστρονομίας κουβαλώντας το επώνυμο Ανάλατος, ωστόσο αυτός ήμουν τι να κάνουμε; Η πρώτη δοκιμασία ήταν «ευκολάκι» για μένα και ήμουν σίγουρος πως θα θριαμβεύσω. Τηγανητά αυγά, άκουσον άκουσον κόσμε!  Όλα έδειχναν πως θα μου έδιναν μέσα σε δευτερόλεπτα την πολυπόθητη ποδιά,η οποία είναι το συμβολικό εισιτήριο για την επόμενη φάση του παιχνιδιού. Όλα κρίθηκαν στην λεπτομέρεια καλοί μου φίλοι κι έτσι αποκλείστηκα, ποιός εγώ ο Τσελεμεντές αυτοπροσώπως!  Ίχνη από τσόφλια ισχυρίστηκαν όταν δοκίμασαν τα δίκροκα παρακαλώ τηγανητά αυγουλάκια μου. Σιγά τα ωά ρε παίδες, λες και ήταν τόσο σπουδαίο ατόπημα αυτό! 

Δίχως να το βάζω κάτω, Λέων με ωροσκόπο Ταύρο σας επισημαίνω, δήλωσα συμμετοχή για την επόμενη χρονιά. Με αλλαγμένο επίθετο έκανα αμέσως εντύπωση. Δεν σας κρύβω πως χτύπησα και μερικά τατουάζ, αφού είχαν γίνει πλέον συνώνυμα του κάθε διάσημου σεφ στην ελληνική τηλεόραση. Η δοκιμασία ήταν για μένα παιχνιδάκι,πιάτο κοτόπουλου! Θέλησα να διαφοροποιηθώ από τους άλλους συμμετέχοντες, είχα την πρωτιά στο τσεπάκι. Κι ενώ όλοι μα όλοι είχαν πιάσει όποιον φούρνο έβρισκαν μπροστά τους εγώ επέλεξα ένα ταπεινό μάτι κουζίνας. Το πουλερικό μου θα γινόταν κοκκινιστό και θα συνοδευόταν από αρωματικό ρύζι ΑΑ ποιότητας. Αυτό που με ενδιέφερε κυρίως ήταν η σωστή σάλτσα, τόσο ως προς το δέσιμο όσο κι ως προς την γεύση, το χρώμα και το άρωμα. 

Ήμουν περήφανος με το στήσιμο του πιάτου μου, μιλάμε για επαγγελματισμό όχι αστεία! Ένας προς ένας κριτής πήρε το πιρουνάκι του καρφώνοντας ένα λαχταριστό κομμάτι από το θεσπέσιο έδεσμά μου. Για να να είμαι ειλικρινής άλλο ύφος περίμενα να έχουν ύστερα από την δοκιμής αυτής της εξαίσιας γαστρονομικής μου πρότασης. Εντάξει το φαγητό ήταν λίγο πιο…. spicy απ'όσο ίσως περίμεναν, αφού αντί για ντοματοπελτέ ή τριμμένη ντομάτα προτίμησα να χαρίσω το ρουμπίνι στην σάλτσα μου μόνο με την βοήθεια του μπαχαρικού της πάπρικας. Ένα σακουλάκι έριξα μέσα μωρέ, έλεος που ήτανε το μεμπτό; Η ουσία είναι ότι για άλλη μια φορά δεν μου δώσανε την ποδιά,για άλλη μια φορά έπεσα θύμα συνωμοσίας,δεν εξηγείται αλλιώς! 

Φέτος λέω να δοκιμάσω ξανά την τύχη μου έχοντας κατά νου κάποια ιδιαίτερα πιάτα δικής μου αποκλειστικά λογικής. Ονομάζομαι Πάνος Γκουρμέ και θέλω να εκτοπίσω τους Μποντρίνιδες και Σκαρμούτσους αυτής της χώρας, ονομάζομαι Γκουρμέ και σύντομα θα με παρακαλάνε να μαγειρεύω στα καλύτερα στέκια του πλανήτη….