Το τάπερ με τα κεφτεδάκια
2021-08-10 12:18
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Η μέρα φαινόταν ευχάριστη με έναν ήλιο που κυριολεκτικά σε προκαλούσε να βγεις από τους τέσσερις τοίχους και να απλώσεις την κορμάρα σου σε κάποια ξαπλώστρα. Έριξα μια ματιά στο ραφάκι του μπάνιου και ναι ευτυχώς υπήρχε ακόμη αντηλιακό από πέρυσι που δεν είχε λήξει, τα πιτσιρίκια είχαν ήδη καινούργιο οπότε δεν θα καθυστερούσα στον δρόμο για αγορά νέου. Ο σύζυγός μου φαινόταν σύμφωνος με μια βουτιά στην θάλασσα κι έτσι μπήκα στο μπάνιο για να φορέσω το νέο μου μπικίνι.
Ύστερα από μισή ωρίτσα ήμουν έτοιμη!(Άτιμο ξυραφάκι δεν έκοβες καλά!) Ετοίμαζα την τσάντα σφυρίζοντας έναν χαρούμενο σκοπό όταν στον πάγκο της κουζίνας το μάτι μου το τσακίρικο εντόπισε κάτι πολύ ανησυχητικό: ένα ροζ ημιδιάφανο τάπερ φαγητού γεμάτο με κεφτέδες! Αυτοί οι κεφτέδες δεν μπορεί να ήταν δημιούργημα καμίας άλλης παρά μονάχα της κυρά Πιπίτσας, της πεθερούλας μου! Κι όταν εγώ έβλεπα ταπεράκι με κεφτεδάκια στο σπίτι μου γνώριζα πολύ καλά πως η Πιπίτσα βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από μένα!
“Μυρτούλααααα” ακούστηκε η όμοια με ήχο αλυσοπρίονου εν δράσει φωνή της από τον πίσω κήπο.
“Πάρε τους κεφτέδες σου και χάσου μια και καλή απ’την ζωή μου, γυναίκα με όνομα φαγητού σε υποκοριστικό!” ήμουν έτοιμη να της απαντήσω μα το κατάπια.
Η συνέχεια μου ήταν από την αρχή γνωστή, εξάλλου όπου υπήρχε τάπερ με κεφτεδάκια της υπήρχε και “παγίδα”για γερά νεύρα .Η Πιπίτσα θα ερχόταν μαζί στην παραλία αφού ως μαγείρισσα των κεφτέδων το “άξιζε”. Τα παιδιά μου τρελαίνονταν για τον “κουλ” τρόπο ντυσίματος της, φανταστείτε πως εβδομηντάχρονη γυναίκα εμφανίστηκε με μαλλί αλά Μπο Ντέρεκ στα ντουζένια της και μπικίνι που μόνο θηλυκό ελευθέρων ηθών θα το φορούσε!
Έτρωγα τα κεφτεδάκια της ,που δεν τα έλεγες και άσχημα, και με έτρωγε η αγωνία για το πότε επιτέλους θα φύγουμε από την κοσμική ακτή που είχε διαλέξει η Πιπίτσα μας! Το μάτι μου είχε βαρεθεί να την βλέπει! ”Η Πιπίτσα πάνω σε τζετ σκι, έτοιμη να γκρεμιστεί ανά πάσα στιγμή”, ”Η Πιπίτσα να φλερτάρει με ό,τι δεν φορούσε μπικίνι”, ”Η Πιπίτσα να παίρνει πόζες κοριτσιών του ίνσταγκραμ και να με ταγκάρει στον λογαριασμό της”….
Ο Θεός όμως με λυπήθηκε κι έστειλε μια βροχή που όμοιά της ούτε ο Νώε δεν είχε βιώσει. Όλοι είχαν κατεβάσει τα μούτρα, όλοι εκτός από μένα που πετούσα στον έβδομο ουρανό. Δεν με πείραζε που τα κεφτεδάκια είχαν λασπώσει από το νερό μέσα στο τάπερ, εγώ τα κατέβασα δυο δυο. Επιτέλους η Πιπίτσα θα επέστρεφε στο σπίτι της!