Διηγήματα
Εγώ φταίω που τους αποφεύγω;
2023-08-30 19:57
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Ας ξεκαθαρίσω κάτι πριν παρεξηγηθώ.Οι ακόλουθοι τύποι επαγγελμάτων είναι απολύτως σεβαστοί από μένα.Δεν έχω τίποτα εναντίον τους, ίσα ίσα που αναγνωρίζω τον μόχθο και την προσπάθειά τους.Απλώς εγώ έχω αποφασίσει να αποφεύγω να έρχομαι σε επαφή...
Μην τολμήσεις και με πλησιάσεις ζυγαριά!
2023-08-30 19:56
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Στέκεσαι στην γωνίτσα όπου σε είχα αφήσει πριν κάποιους μήνες (Να’ταν χρόνος;) και ξαφνικά σηκώνεις κεφάλι! Στην αρχή δεν σε αντιλαμβάνομαι ή μάλλον κάνω πως δεν σε αντιλαμβάνομαι, τι δουλειά έχω εγώ μαζί σου, μου λες; Εσύ όμως επιμένεις και...
Το σεργιάνι ενός ονείρου
2023-08-30 19:55
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Άλλοτε με χαρακτηρίζουν μακρινό κι άλλοτε κοντινό.Άλλοτε υλοποιήσιμο κι άλλοτε απατηλό σχεδόν ουτοπικό.Για μένα όλα αυτά, ταμπέλες που μου κολλάνε ανά διαστήματα, δεν έχουν την παραμικρή σημασία αφού γνωρίζω πολύ και τι είμαι...
Φόρεσα ροζ γυαλιά
2023-08-30 19:54
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Φόρεσα ροζ γυαλιά που βρήκα τυχαία στον πάγκο ενός τοπικού παζαριού.Η τιμή τους ήταν άκρως δελεαστική καθώς με πενταροδεκάρες εξασφάλιζα μια ιδιαίτερη όπως εξάλλου μου άρεσε εμφάνιση.Στην αρχή τα τοποθέτησα δειλά πάνω στην ράχη της μύτης...
Αν τα σημεία στίξης μιλούσαν
2023-08-30 19:53
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Τελεία: Είμαι λιτή κι απέρριτη με σημασία ωστόσο γιγάντια. Δίχως εμένα η αρχή δεν θα είχε νόημα, δίχως εμένα δεν θα υπήρχε καν τέλος! Κείμενο άνευ την παρουσία μου απλά δεν υφίσταται! Σε ό,τι αφορά τώρα τον προφορικό λόγο μερικοί δυστυχώς με ξεχνούν,...
Το λευκό φουστάνι
2023-08-30 19:52
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Ανάμεσα στα τόσα φορέματα που κρέμονταν σε περίοπτη θέση της σικ μπουτίκ η Σταματίνα είχε “κολλήσει”με το συγκεκριμένο.Στο παρελθόν πάντα ονειρευόταν ένα λευκό, μεταξένιο φόρεμα μα τα παραπανίσια κιλά που κουβαλούσε εδώ και μια δεκαετία την έκαναν να...
Το τάπερ με τα κεφτεδάκια
2023-08-30 19:51
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Η μέρα φαινόταν ευχάριστη με έναν ήλιο που κυριολεκτικά σε προκαλούσε να βγεις από τους τέσσερις τοίχους και να απλώσεις την κορμάρα σου σε κάποια ξαπλώστρα. Έριξα μια ματιά στο ραφάκι του μπάνιου και ναι ευτυχώς υπήρχε ακόμη αντηλιακό από πέρυσι...
Όσα δεν πρόλαβα να σκαρώσω
2023-08-30 19:50
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Η κάμαρή μου μοιάζει ξαφνικά θεόρατη, κόκκος άμμου αισθάνομαι σε μέγεθος. Κοιτάζω τα χέρια μου για χιλιοστή φορά εντατικά σαν να τα αντικρίζω για πρώτη φορά, σαν να κρεμάστηκαν από κάποια αόρατη δύναμη παρά την θέληση μου στις μασχάλες...
Πάνω σε μια τραχιά σανίδα
2023-08-30 19:50
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Πετάω ό,τι υπάρχει σε χαρτούρα κάτω στο πάτωμα, δεν τρέμω πια στην σκέψη της ακαταστασίας. Αισθάνομαι πως δεν χρειάζομαι την αγνότητα του λευκού χαρτιού και την λεία επιφάνεια του για να εκφράσω κάτι τόσο σκληρό, το θεωρώ οξύμωρο. Η λογική...
Όταν το γουρούνι δεν άφησε να προσβάλουν τον κόκορα
2023-08-30 19:48
Γράφει: Χριστίνα Καρρά (συγγραφέας)
Ο κόκορας φαινόταν τον τελευταίο καιρό πολύ ανήσυχος, όλοι στην φάρμα το είχαν παρατηρήσει.Το λειρί του είχε εντελώς κρεμάσει ενώ τις κότες ούτε που τις πλησίαζε πλέον. Όσο όμως κι αν τον ρωτούσαν, λέξη δεν του έπαιρναν! Χίλιες δυό σκέψεις...